نموده، پهلويش را شكسته و جنينش را كشته و او فرياد بر مى آورد پدرم محمّد، اما كسى پاسخش نمى گويد و كمك مى خواهد اما كمك كار نمى جويد...[1]

24. ذهبى و «تاريخ الإسلام »

شمس الدين محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى (م 748 هـ) در كتاب تاريخ اسلام مى گويد:

علوان بن داود بجلى با ذكر سلسله سند [2] از عبدالرحمن بن عوف روايت مى كند كه در بيمارى ابوبكر به عيادتش رفتم. بر او سلام كرده و چگونگى احوالش را پرسيدم. گفت: به شكر خدا خوبم تا آنجا كه مى گويد. سپس ابوبكر گفت: بر هيچ چيز تأسف نمى خورم مگر بر سه چيز... تا آخر حديث .[3]

25. نور الدين هيتمى و «مجمع الزوائد»

حافظ نورالدين على بن ابى بكر هيتمى (م 807 هـ) در كتاب