اول: عصمت حضرت زهراء (عليها السلام)در كلام پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم).
دوم: جايگاه والاى خانه حضرت زهرا (عليها السلام)در قرآن و سنت.
سوم: حادث تلخ و غم انگيزى كه پس از رحلت رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم)بر فاطمه زهرا (عليها السلام)گذشت.
اول: عصمت حضرت زهرا در كلام پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)
فاطمه زهرا (عليها السلام)در نزد رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم)از جايگاه و رتبت بسيار والايى برخوردار بود به گونه اى كه پيامبر در شأن او فرمود:
«فاطمه پاره تن من است. هر كس او راب خشم آورد مرا خشمگين كرده است».[1]
به راستى كه به خشم آوردن پيامبر در پى آزردن آن حضرت است و هر كس او(پيامبر) را بيازارد محكوم به عذاب دردناك است. زيرا خداوند سبحان مى فرمايد:
(وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ)[2].
«آنان كه رسول خدا را مى آزارند بر ايشان عذابى دردناك مهياست».
و در روايت ديگرى بيان مى دارد كه خشم و خشوندى زهرا (عليها السلام)