فرمود: «كينه هايى در سينه هاى اين مردمان است كه آشكار نمى كنند مگر پس از من».[1]

و در سخن ديگرى به على فرمود: «على جان تو به زودى پس از من به رنج و بلايى مبتلا خواهى شد. اما هرگز دست به شمشير مبر و مستيز».[2]

اين روايات گوياى آن است كه پيامبر از همان زمان مى دانست كه مردم حقوق امام على را پايمال خواهند كرد ولذا او را به صبر و استقامت توصيه نمود و به وى سفارش كرد كه به قهر و جبر با مردم برخورد نكند.

ما جراى سقيفه

پس از رحلت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)انصار اقدام به تشكيل كنفرانس سقيفه نمودند تا پيرامون تعيين جانشينى پيامبر به بحث بنشينند. در رأس انصار «سعد بن عباده» و قبيله او بودند.

اما در اينجا خود به خود سؤالى مطرح است و آن اينكه انگيزه آنانى كه در آن زمان نا به هنگام اقدام به ايجاد شوراى سقيفه نمودند چه بود؟

براى پاسخ به اين سؤال بايد به اين موضوع اشارت داشت كه