بودن فاعل است.

خلاصه اين كه: فاعل گاهى آگاه و مريد است و احياناً فاقد شعور و يا اختيار، فاعل نخست با اختيار تام، ضرورت آفرين است و لذا با اختيار در تعارض ندارد به خلاف فاعل دوم كه فاقد شعور است يا مانند آتش يا فاقد اختيار است مانند فعاليت زنبور عسل كه برنامه كارهاى آن از جهان بالا كليد خورده است و ربطى به فاعل ندارد و چون آتش و حيوان نسبت به آن فعل، حالت اضطرارى و غريزى دارند، كوچك ترين مسئوليتى در برابر آن ندارند.