استدلال اشاعره

1

توحيد در خالقيت

اشعرى از اصل دوم(توحيد در خالقيت) نتيجه گرفته است كه انسان در افعال خود نقشى ندارد. اين آفريدگار است كه هرگاه بشر اراده كند او همان فعل را ايجاد مى كند. يكى از دلايل آنان بر توحيد و خالقيت به اين معنا، آيه زير است:

(وَ اللهُ خَلَقَكُمْ وَ مَا تَعْمَلُونَ).[1]

خدا شما را و آنچه را كه انجام مى دهيد، خلق كرده است.

و در آيه ديگر مى فرمايد:

(هَلْ مِنْ خَالِق غَيْرُ اللهِ).[2]