جبرى گرى مبنى بر قضا و قدر بسيج كرده بودند و حسن بصرى كه مشرب اختيار داشت او را از بازگويى عقيده اش برحذر مى داشتند.[1]

ـ محمد بن اسحاق نويسنده سيره نبوى كه همه سيره نويسان در اين موضوع از كتاب او بهره گرفته اند، به خاطر اعتقاد به اختيار و آزادى، شلاق خورد.[2]

و لذا عمر بن عبدالعزيز رساله مفصّلى در قضا و قدر كه محصول آن جبرى گرى است نوشت و براى آگاهى از اين رساله به كتاب «حلية الاولياء>» مراجعه شود.[3]

و در مقابل حسن بصرى رساله اى در دفاع از اختيار و آزادى نوشت.[4]

3. جبرى گرى به خاطر كسب آزادى

ترويج جبرى گرى گاهى به خاطر انگيزه هاى سياسى است كه بيان گرديد، هر چند سخن در اين مورد بيش از آن است كه ما نگاشتيم ولى انديشه جبرى گرى و ترويج آن، انگيزه روانى نيز دارد و آن اين كه افرادى كه مى خواهند هر نوع قيد و بند عقلى و شرعى