مثل سى ام

كفران نعمت هاى مادى و معنوى

(وَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَان فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللهِ فَأَذَاقَهَا اللهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ)[1].

«خداوند (براى آنان كه كفران نعمت مى كنند ـ مثلى زده است: منطقه آبادى را كه از امن و اطمينان برخوردار بود و پيسته روزيش به طور وافر از هر مكانى به آنجا سرازير مى گشت. اما نعمت خدا را كفر ورزيدند ـ خداوند به خاطر اعمالى كه انجام داده بودند لباس گرسنگى و ترس را بر آنان پوشانيد» .

(وَ لَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَ هُمْ ظَالِمُونَ)[2].

«پيامبرى از خود آنان براى هدايت آنها مد اما تكذيب كردند. عذابالهى آنان را گرفت در حالى كه ستمگر بودند».

تفسر لغات آيه

«رغد» به معنى گوارا مى باشد، چنان كه در آيه ديگر مى فرمايد: