وجود مى آيد كه به آن «سنتز» مى گويند. بنابراين، از مراحل سه گانه هر پديده و انديشه اى مى تواند به الفاظ ياد شده در زير نام برد:

مرحله نخست را مى توان، «تز» نهاد، وضع، و تولد خواند;

مرحله دوم را مى توان «آنتى تز»، «برابر نهاد» وضع مقابل «رشد» ناميد;

مرحله سوم را مى شود به سنتز «هم نهاد» وضع مجامع، نزول و مرگ، اسم برد.

به عبارت روشن تر، نخستين مرحله از هر پديده و انديشه اى «تز» و نهاد آن است، آن گاه كه در مسير رشد و تكامل كه مخالفتى از درون آن برمى خيزد، و مى خواهد وضع موجود را به هم بزند مرحله «برابرنهاد» و آنتى تز آن است اين مخالف سبب مى گردد تركيبى در سطح بالاتر به وجود بيايد و آن تضاد را حل كند كه آن را، سنتز و هم نهاد مى نامند.

آنچه مايه تحرك و جنبش مى گردد، و اين كه پايه نخست بهوسيله پايه دوم نفى گردد، سپس در مرحله سوم در تركيبى خلاصه شود، همان مسئله تضاد درونى است كه غوغائى در درون فكر و انديشه، و حادثه و پديده به وجود مى آورد نويسنده كتاب «ماركس و ماركسيسم» در اين مورد مى نويسد:

«هر پديده و انديشه اى، نخست موجوديت خود را تصديق مى كند اين مرحله تولد و مرحله تز است، آن گاه در طول رشد، مخالفتى برمى انگيزد و ضد خود را ايجاد مى كند كه مرحله آنتى تز است، از اين مبارزه، فكر يا نهاد برترى ظهور مى كند كه ضد آن را در يك سنتز