اوّلاً: مقصود از تحريم دعوت غير خدا در جمله «فلاتدعوا» مطلق خواندن و درخواست نيست بلكه مقصود از تحريم دعوت، تحريم پرستش غير خدا است، به گواه ما قبل آيه كه مى فرمايد (وَ اِنَّ الْمَساجِدَ للّه)اين جمله دليل بر اين است كه مقصود از دعوت در آيه دعوت خاصى است كه ملازم با پرستش مى باشد، و آن قيام توأم با ذلت و خضوع بى نهايت در برابر كسى كه او را اختيار دار جهان و حاكم مطلق بر صحنه آفرينش مى داند[3] و هرگز اين قيود در درخواست شفاعت از كسى كه خدا به او چنين حقى را اعطا كرده است كه به
[1] غافر/60. [2] ارشاد القلوب ديلمى، ص 135. [3] در حقيقت معنى آيه چنين است: (فلا تعبدوا مع اللّه أحداً) چنان كه در آيه ديگر مى فرمايد: (وَلا يَدْعُوا مَعَ اللّه إِلهاً آخَر) .
نام کتاب : انديشه هاى جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 63