و با بيرون آوردن دست خود محيط اطراف را روشن مى كرد.[1]

تا آنجا كه قرآن موسى را با داشتن معجزات نه گانه معرفى مى كند.[2]

حضرت مسيح در نخستين برخورد خود با بنى اسراييل معجزاتى را نشان مى دهد كه از تنوع كامل برخوردار است مى گويد:

1. از گل شكل پرنده اى مى سازم و در آن مى دمم و به اذن خدا به صورت پرنده اى در مى آيد.

(...أَنِّى أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَانْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِاللّهِ...).

2. و نابينايان و بيماران مبتلا به پيسى را شفا مى بخشم:

(وَأُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ...) .

3. مردگان را به اذن خدا زنده مى كنم:

(...وَأُحْىِ المَوْتى بِإِذْنِ اللّهِ...) .

4. و از آنچه كه مى خوريد و در خانه هاى خود ذخيره مى سازيد به شما خبر مى دهم.[3]

(...وَأُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فِى بُيُوتِكُمْ...) .

علت محدود بودن كارهاى ساحران و مرتاضان و تنوع كارهاى خارق العاده ى پيامبران همان است كه گفته شده گروه نخست به قدرت محدود بشرى خود تكيه دارند در حالى كه پيامبران از قدرت بى پايان خدا استمداد مى نمايند.