نقطه اى ديگر تا مدّتى طول مى كشيد.

از مجموع آيات مى توان استظهار كرد كه شريعت نوح، مربوط به منطقه ى وسيع خودش بود و طوفان نيز در آن منطقه ى وسيع رخ داد، البته در اينجا گروهى طوفان را (با قطع نظر از جهانى بودن رسالت او) جهانى دانسته و گواه آن را آثار حيوانات مرده اى كه بر قلّه ى كوهها يافت شده، مى دانند كه جز طوفان نوح نمى تواند مبدأ وجود حيوانات در آن قلل و ارتفاعات باشد.[1]