بيان كرده است:

«وهى واجبةٌ لاشتمالها على اللطف فى التكاليف العقليّة».[1]

«بعثت رسولان الهى واجب است زيرا مشتمل بر لطف در تكاليف عقلى است».

لزوم نبوت از ديدگاه متكلمان

روش متكلمان در اثبات وجوب بعثت پيامبران اين است كه نبوت مشتمل بر لطف در تكاليف عقلى و نيز شرط در تكاليف سمعى (شرعى) است و آنچه داراى اين خصوصيت باشد، واجب است.

توضيح اين كه عبادات از پيامبران دريافت مى گردد و شكى نيست كه مواظبت بر آنها موجب تقويت معرفت معبود مى شود كه خود واجب عقلى است، بنابر اين نبوت، لطف (مقرب) در واجبات عقلى است... و نيز اگر شرط تكليف واجب نباشد، اخلال و ترك آن جايز خواهد بود، و در نتيجه اخلال به مشروط (تكليف) نيز جايز خواهد بود و اخلال به واجب بر حكيم، قبيح و نارواست.[2]

لزوم نبوت از ديدگاه حكيمان

راه حكما، راه ديگرى است . آنان از طريق لزوم وجود قانون در مجتمع بشرى وارد شده اند كه مايه ى حفظ نظام و بقاى نسل بشرى است و وضع چنين