ممانعت به عمل نمى آورد.

سيره پيامبر(صلى الله عليه وآله) بيانگر روش سجده است

همه مسلمانان بر آنند كه بايد پيامبر گرامى، اسوه و الگوى مسلمانان جهان باشد و روش عملى آن حضرت، بسان چراغى فروزان، طريق رفتار مسلمانان را در همه ابعاد زندگى، روشن سازد. قرآن كريم در اين زمينه، چنين مى فرمايد:

(لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللهَ وَالْيَوْمَ الآخِرَ وَذَكَرَ اللهَ كَثِيراً).[1]

«همانا، پيامبر خدا براى شما اسوه و الگويى نيكو است، براى كسانى كه به خداوند و روز رستاخيز، اميدوارند و خدا را بسيار ياد مى كنند».

از اين رو، در مسأله سجده نيز، پيش از هر چيز بايد به رفتار رسول خدا(صلى الله عليه وآله) تأسّى و پيروى نماييم و سيره آن حضرت را سرمشق خود بدانيم.

اكنون در پرتو روايات اسلامى ـ بويژه احاديث كتب اهل سنّت ـ روش عملى رسول خدا را مورد بررسى قرار مى دهيم:

از لابلاى روايات فراوانى كه در اين زمينه رسيده است، استفاده مى گردد كه پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله)، بر زمين و بر اشياء ساخته شده از برخى گياهان مانند حصير، سجده مى نموده اند. و اين طريق، همان راهى است كه شيعه به پيروى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله)مى پيمايد. بنابراين،