على(عليه السلام)در نامه خود به معاويه از اين جرائم پرده برداشت و در اين نامه ماهيّت اين حكومت را روشن ساخت. وى در اين نامه، جرائم دهگانه اى را براى معاويه مى شمارد. اينك به گوشه اى از اين نامه اشاره مى كنيم:

آغازنامه اشاره دارد به اين كه نامه تو به من رسيده و مطالبى را از من براى تو نقل كرده اند، ولى من از اين كه پرچم جنگ را برضد تو برنيفراشته ام، از خدا مى ترسم.

1. آيا تو حجر و ياران عابد و پرهيزكار او را نكشتى؟ جرم آنها اين بود كه با بدعتها مبارزه كرده و امر به معروف و نهى از منكر مى كردند. تو بعد از آن كه با آنان پيمان عدم تعرض بسته بودى، ناجوانمردانه آنها را كشتى!

2. آيا تو قاتل عمرو بن حمق نيستى؟ مردى كه عبادت، قامت او را خم كرده و چهره او را دگرگون ساخته بود. بعد از آن كه به او امان داده بودى، امانى كه اگر به حيوانات وحشى مى دادى از فراز كوهها به زير مى آمدند.

3. آيا تو زياد بن أبيه را به خاندان خود ملحق نكردى (و او را از فرزندان پدرت نشمردى) در حالى كه از نظر قانون اسلام، فرزند، از آنِ بسترى است كه در آن متولد شده است، زيرا پيامبر فرمود: «الولد للفراش و للعاهر الحجر». او را برادر خود خواندى. آنگاه او را بر مسلمانان مسلط كردى او آنان را مى كشت و دست و