5. محمد بن احمد بن محمد بن الحسن بن على بن عمر بن على زين العابدين(عليه السلام).

6. حمزة بن عيسى بن محمد بن القاسم بن الحسن بن زيد بن الحسن المجتبى(عليه السلام).[1]

سپس ابوالفرج، نام افرادى را مى برد كه تعداد آنها به پا نزده مى رسد كه همگى شربت شهادت نوشيدند.

اينها كسانى هستند كه با شمشير كشته شده اند، ولى كسانى كه در حبس ماندند تا جان سپردند، دوازده نفر از آنها را نام مى برد:

1. احمد بن محمد بن يحيى بن عبدالله بن الحسن بن الحسن المجتبى(عليه السلام).

2. على بن موسى بن اسماعيل بن موسى الكاظم(عليه السلام).

3. محمدبن الحسين بن محمد بن عبدالرحمن بن القاسم بن الحسن بن زيد بن الحسن المجتبى(عليه السلام).[2]

4. ...

تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل.

ما در اينجا سخن را در مورد كارنامه حاكمان اسلامى، به پايان مى رسانيم و از اين طريق روشن شد كه هرگز عصر آنان، عصر تقوا و پرهيزكارى و فضل و فضيلت نبوده بلكه همگان دنياطلب بودند