نظريه هاى «لامارك» و «داروين» با تمام شعب خود، در نظر هواداران اصل «تكامل انواع» سست و بى پايه به نظر رسيد و سير علم و تكامل علوم، پرده از اسرار «قانون وراثت» كه بر آن ها مخفى بود برداشت، و روشن شد كه خصايص ارثى به وسيله «كروموزوم»هاى موجود در سلول هاى نطفه نر و ماده «اسپرماتوزوئيد ـ اوول» از پدر و مادر به فرزندان انتقال مى يابد، و هر «كروموزومى» به نوبه خود داراى چندين جزء كوچك است به نام «ژن» و آن را واحد ارثى نيز مى نامند، كه خصايص هر فردى بستگى كمل، به نوع و ووضع «ژن»هاى موجود «كروموزوم» دارد.

روى اين اساس، كليه فرضيه هاى دانشمندان گذشته، درباره «تحول انواع» ارزش خود را از دست داده و فرضيه هاى معلوم البطلانى گرديدند.

ولى با اين حال اصل «تحول انواع» ارزش خود را از دست نداده و گروهى دانشمندان نظريه فوق را از طريق ديگر كه به نظر بسيارى از دانشمندان از دايره تئورى پا فراتر ننهاده است، تعقيب كرده اند. و اينان، «جهش» و تغييرات ناگهانى را عامل اصلى تبدل انواع و پيدايش گياهان و انواع حيوانات دانستند. و اين تغييرات برخلاف آن چه «داروين» تصور مى كرد، تدريجى نيست، بلكه دفعى و ناگهانى است و از راه قانون توارث به اخلاف مننتقل مى گردد، و گاهى تراكم اين گونه