اين اختلاف چيست؟[1]

و به عبارت روشن تر چون منشأ همه جانوران يكى است خون آن ها نيز هم جنس است، پس بايد اشكال بلورهاى آن ها نيز يكى باشد در صورتى كه تجربه برخلاف آن است.

«داروين» و طرفداران وى با مشقت هاى فراوان كوشيده اند، ثابت كنند كه ميان انسان و جانوران ديگر هيچ گونه امتياز قاطع از نظر ساختمان جسمانى وجود ندارد.

سپس نقاط مشترك زيادى را ميان انسان و «ميمون» ثابت كرده و معتقدند كه مغز انسان به زحمت از مغز ميمون تميز داده مى شود.

ولى با آن هم هكوشش نتوانسته اند فاصله عميقى را كه ميان «ميمون» و انسان است، پر كنند و انواع متوسط اين دو نوع را پيدا نمايند و اين حلقه و يا حلقه ها را معين كرده و تبار صحيح انسان را به دست آورند.

گروهى معتقد شده اند كه سنگ هاى آدم نما همان اجداد متوسط انسان است و اين فسيل ها همان حلقه مفقوده اى است كه «داروين» موفق به كشف آن نشده است و اين سنگ هاى آدم نما همان انسان هاى متحول از «ميمون» است كه زير خاك به صورت سنگ درآمده و خصوصيات ظاهرى انسان در آن ها محفوظ مانده است.

ولى براى اين كه اين گونه استدلال هاى «داروين» بى پاسخ نماند با اين كه