ما پيش از اين كه به انتقاد هر يك از اصول چهارگانه «داروينيسم»، بپردازيم، نظريات برخى از دانشمندان طبيعى را كه به قول «گوبينو» وارسته و بى غرضند، در اين جا منعكس مى سازيم.

دانشمند مصرى «فريد وجدى»، اين نظريات را نقل كرده است[1] و ما قسمتى از آن را در اين جا مى آوريم و سپس مشروحاً به نقد اصول چهارگانه مى پردازيم.

«فون باير» دانشمند بزرگ و باستان شناس آلمانى در كتاب «ابطال نظر داروين» كه در سال 1886 چاپ شده است، مى نويسد: هر كس بگويد كه انسان، زاده ميمون است، بايد او را يك فرد جسور و متهور دانست، زيرا ما در حفارى هاى خود، كوچك ترين گواهى بر اين گفتار پيدا نكرديم.

«فيركو»، طبيعى دان آلمانى متخصص علم «آنتروپولوژى» (تاريخ طبيعى انسان) مى نويسد: پيشرفت هاى محسوسى كه علم تاريخ طبيعى انسان نموده است، روز به روز خويشاوندى انسان و ميمون را دورتر م يسازد. دقت در حفريات عهد چهارم زمين شناسى اين مطلب را به خوبى مى رساند، كه انسانهاى آن وقت مثل انسان هاى حالا بودند و هرگاه انسان، زاده ميمون باشد بايست انسان هاى آن وقت به آبا و اجداد خود ميمون شبيه تر باشند، هنگامى كه جمجمه هاى آن ها را در نظر مى گيريم و مورد دقت قرار مى دهيم آرزو مى كنيم كه اى كاش كله هاى ما هم مثل آن ها بوده باشد. و ما در حفريات خود نسبت به آن دوران هرگز به انسان ناقص