بالنتيجه روز 21 دسامبر سال 1831، دومين دوره زندگى وى آغاز مى گردد.

وى در جهانگردى، خود مرتب كار مى كرد، و از چيزهايى كه مى ديد يادداشت بر مى داشت، جانورانى را كه با قلاب از دريا مى گرفت، تشريح مى كرد و به تفكر مى پرداخت. در اين سفر، گياهان و جانداران زيادى را در جزاير و سواحل درياها ديد و نمونه هايى از آن ها را جمع آورى و با دقت هر چه تمام تر، آن ها را مقايسه كرده و نتايج افكار خود را يادداشت و قضاياى مختلفى را به يكديگر مربوط مى ساخت و روابط مخصوص ميان جانوران و گياهان، از طرفى، بين انسان و جانداران از طرف ديگر و هم چنين بين جانداران و محيط زندگى بين حال و گذشته استنباط مى كرد.

«داروين» پس از پنج سال و دو روز جهانگردى روز 14 اكتبر 1836 به ميهن خود مراجعت كرده و به تنظيم كلكسيون ها و نمونه هايى كه از سفر به ارمغان آورده بود، پرداخت و از همين ايام دوران تأليف و انتشار افكار او آغاز شد، و ضمناً به مطالعه در زمين شناسى و معدن شناسى مى پرداخت.

از سال 1837 كتاب هايى مانند: «سفر يك طبيعى دان به دور دنيا»، «ساختمان و انتشار جزائر مرجانى»، «مطالعات زمين شناسى در آتشفشانى»، و «مطالعات زمين شناسى در آمريكاى جنوبى» و غيره را منتشر كرد.

او در تمام اين مدت در فكر راه حلى براى تنوع حيوانات و گياهان و جانوران بود، كه علت اختلاف آن ها را بدست آورد. تا آن كه روز 24 اكتبر 1859 نظر مخصوص خود را درباره اين آزمايش ها و استنباطات در كتاب «اصل انواع» منتشر ساخت، و موضوع تبدل انواع و اشتقاق جانداران و گياهان از يكديگر كه پس از