نقشه مى كشيدند و سعى مى نمودند مردم را به حكومت جمهورى اسلامى بدبين نمايند.

روزى ميان نژادها و گروه هاى مختلف، اختلاف مى انداختند و روز ديگر هم اقليت هاى مذهبى را تحريك مى نمودند و يم گفتند چنان چه جمهورى اسلامى تشكيل شود ديگر اقليت هاى مذهبى در اين جامعه حق حيات نخواهند داشت و امثال اين ها.... .

غافل از اين كه حكومت اسلامى براى ملت ما يك چيز بى سابقه و ناشناخته نيست بلكه ريشه در عمق وجود مردم ايران دارد و اكنون در متن واقعيت تاريخ، تحقق عينى يافته است. اينك امتيازاتى كه اسلام براى اقليت هاى مذهبى قائل شده و در طول تاريخ هم از طرف مسلمانان كاملا مراعات گرديده است به طور فشرده از نظر خواننده گرامى مى گذرد:

قرآن مجيد با صراحت، سياست كلى اسلام را درباره مراعات حقوق ملل و مذاهب گوناگون اين چنين بيان كرده است:

(لا ينهاكم الله عن الّذين لم يقاتلوكم فى الدّين ولم يخرجوكم من دياركم أن تبروهم و تقسطوا اليهم انّ الله يحب المقسطين).[1]

«خدا شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه در امر دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند، نهى نمى كند، زيرا خداوند عدالت پيشگان را دوست دارد».