شايسته است دارندگان اين نظريه انگشت روى پيش فرض هايى كه قالب فهم ما هستند بگذارند تا پايه تأثير آن ها در دريافت ما از متن روشن گردد.

معقولات ذهنى كه «كانت» آن ها را قالب هاى انديشه هاى ما دانسته عبارتند از:

1 و 2: زمان و مكان.

3. كميت: كلى و جزئى بودن قضيه.

4. كيفيت: موجبه يا سالبه بودن قضيه.

5. نسبت: حملى يا شرطى بودن قضيه.

6. جهت: نسبت محمول به موضوع به صورت ضرورى است يا به صورت ممتنع يا ممكن.

ما در بحث هاى شناخت از ديدگاه فلسفه اسلامى روشن ساختيم كه اين قالب ها، ساخته ذهن نيست و هرگز قبل از حسن و تجربه، ذن ما با آن ها شكل نگرفته است بلكه همگى بازتابى است از خارج، ولى چون بحث ما مربوط به نظريه «كانت» نيست و تنها نظريه اين دو فيلسوف را درباره هرمنوتيك بررسى مى كنيم ناچاريم مصاديق پيش فرض هايى كه آنان روى آن ها تكيه مى كنند يا ممكن است تكيه كنند، مطرح نماييم تا پايه تأثير آن ها روشن شود.

در تفسير هر متن و يا هر پيده حتى يك تنديس و تصوير نقاشى كه محصول كار يك فرد انسان عاقل است بايد يك رشته پيش فرض هايى محترم شمرده شوند تا راه تفسير پديده باز گردد، بايد فرض كنيم: