آنان به علم و دانش بوده است و علم را براى علم، نه براى ثروت و مال تحصيل مى كردند.

تاريخ علوم «پى يرروسو» در اختيار همگان است، مطالعه چند برگ از اين كتاب ما را به زحمت هاى توان فرسايى كه دانشمندان در راه گشودن رازهاى طبيعت و يا مهار طبيعت سركش، متحمل شده اند، به نيت پاك و پيراسته آنان از مادى گرى، رهبرى مى كند.

در زندگانى «پاستور» مى خوانيم كه از كثرت عشق و علاقه اى كه به شناساندن دشمن مخفى انسان (ميكرب) داشت، گاهى غذا خوردن را فراموش مى كرد و به اندازه اى غرق در كار مى شد كه صداى شليك توپ هايى را كه در خارج آزمايشگاه غوغايى برپا كرده بود، نمى شنيد... هم چنين زندگانى «اديسون...» و.

هر يك از اين اكتشاف ها و اختراع ها تاريخ بشر را دگرگون ساخته است و علتى جز حس كنجكاوى و عشق به علم، نداشته است، با اين همه، چگونه ماركسيسم مدعى است كه يگانه عامل تاريخ مبارزه طبقاتى و رشد عوامل توليد و روابط اقتصادى است؟

در سايه حس نيكوكارى، انسان به يك رشته از خوبى ها كشيده مى شود، و از بدى ها منزجر مى گردد برخى از احساس هاى درونى انسان شاخه اى از اين حس است مانند حس دادگرى، ضعيف نوازى، نوع دوستى و... .

حس نيكوكارى مبدأ يك رشته تحولات تاريخى و اجتماعى بوده است. در سايه اين حس، گروهى دست به تأسيس مراكز درمانى و بهداشتى زده، و پرورشگاه