توحيد به خطر بيافتد دستور اقدام مى دهد) ولى اين معنايش اين نيست كه مى خواهد به زور توحيد را وارد قلب مردم كند. بلكه عواملى را كه سبب شده است توحيد از بين برود، از بين مى برد; آن عواملى كه از بين رفت فطرت انسانى به سوى توحيد گرايش پيدا مى كندن. مثلا وقتى تقاليد، تلقينات، بتخانه ها و بتكده ها و چيزهايى را كه وجود آن ها سبب مى شود كه انسان اصلا در توحيد فكر نكند، از بين رود، فكر مردم آزاد مى شود. همان كارى كه حضرت ابراهيم(عليه السلام) انجام داد».[1]

قرآن كريم نيز در آيه 72 سوره ى آل عمران از توطئه اى خبر مى دهد كه گروهى از دانشمندان اهل كتاب، براى سست كردن عقايد مردم مسلمان و بى اعتبار ساختن عقايد اسلامى، با يكديگر پيمان بستند كه صبحگاهان به محضر پيامبر روند و اسلام آورند، و عصر همان روز اسلام برگردند و اظهار كفر كنند، تا چنين وانمود شود كه عالمان و دانشمندان، بيش از يك روز نتوانستند عقايد اسلامى را تحمل كنند، پس شما مردم عادى چرا مسسلمان مانده ايد و از اسلام رو بر نمى گردانيد.

(و قالت طائفة من أهل الكتاب آمنوا بالّذى أنزل على الّذين آمنوا وجه النّهار واكفروا آخره لعلّهم يرجعون).[2]

«و جمعى از اهل كتاب (يهود) گفتند: (برويد به ظاهر) به آن چه بر مؤمنان نازل شده، در آغاز روز ايمان بياوريد; و در پايان روز كافر شويد! شايد آن ها (از آيين خود) بازگردند!».