«چشم ها او را نمى بيند ولى او چشم ها را مى بيند».

در آيه سوم مى فرمايد:

(... يعلم ما يلج فى الارض و ما يخرج منها و ما ينزل من السماء و ما يعرج فيها و هو معكم اينما كنتم...) (حديد / 4).

«مى داند آن چه كه در زمين فرو مى رود و يا آن چه كه از زمين بيرون مى آيد، (مى داند) آن چه كه از آسمان فرود مى آيد و آن چه كه به آسمان بالا مى رود او با شما است هر كجا باشيد».

اين آيات كه هر نوع نظير و مثل را براى خدا نفى كرده و او را برتر از آن مى داند كه ديدگان ما او را درك كند، و اعتقاد به وجود چنين خدايى سبب مى شود كه در معنى آيه سوره طه دقت بيشترى نموده تا به مال و مقصود واقعى آن برسيم.

اينك با دقت در سه مورد مى توان به معنى واقعى آيه پى برد:

1. استوا در قرآن و لغت.

2. معنى عرش در لغت و عرف.

3. قراين پيرامون اين جمله در آيات هفتگانه.

با تحليل اين امور سه گانه خواهيد ديد كه اين آيه پيوندى با جلوس خدا بر سرير ندارد.

اينك هر سه را به صورت فشرده توضيح مى دهيم:

قرآن آن گاه كه از نشستن سخن مى گويد، كلمه «قعود» به كار مى برد چنان كه مى فرمايد:

(الّذين يذكرون الله قياماً و قعوداً و على جنوبهم...) (آل عمران / 191).