و گاو پرستى تبديل شده است.

اين امور ششگانه را به عنوان پيش گفتار بحث مطرح كرديم. اكنون وقت آن رسيده است كه به نقد مقاله اى پيرامون پلوراليزم بپردازيم. مقاله اى كه به قلم آقاى محمد آيدين تنظيم و به وسيله آقاى عبدالمحمد موحد به فارسى ترجمه شده است:

نويسنده مقاله، براى توجيه كثرت گرايى و اين كه همه اديان بر حق بوده و اكنون نيز بر حق هست، و هرگز دين واحدى حق مطلق نيست، مى نويسد:

«اگر خداوند پروردگار همه بشريت است، چرا دين حقيقى كه همان رويكرد درست و مقبول نسبت به خداوند است، تنها در اختيار عده خاصى از مردم قرار دارد، به گونه اى كه دين در دسترس اكثريت بزرگى از هزاران ميليون انسانى كه از روزهاى نخستين حيات تاكنون زيسته و مرده اند، قرار نگرفته است؟ اگر خدا خالق و پدر همه انسان هاست آيا ممكن است دين حقيقى را تنها به اقليت منتخبى ارزانى كرده باشد؟»

تعبير از خدا به پدر، از منطق مسيحيان است. خدا هرگز پدر انسان ها نيست، بلكه خالق و آفريننده آن هاست، گذشته از اين غفلت كوچك، يادآور مى شويم كه خدا دين درست و مقبول خود را در اختيار همگان قرار داده است اين خود انسان ها هستند كه گروهى از آن ها حاضر به دريافت دين حقيقى نشده اند يا نمى باشند.

امكان دسترسى به دين الهى به اين معنى نيست كه خدا فرشته اى را به در