درك كنند در صورتى كه براى شناخت خدا و صفات جمال و جلال او ابزارى مانند عقل و خرد برهان و دليل در دست دارد كه مى تواند پرده از چهره واقع بردارد. تشبيه انسان هاى مجهز به منطق و دليل را به انسان هاى فاقد ابزار علمى كاملا قياس مع الفارق است.

در اين جا برخى تمثيل ديگرى را مطرح كرده اند، آن نيز يك نوع سوء استفاده از بيت مولوى است كه قبل از اين داستان آمده است.

مولوى مى گويد:

از نظر گاه است اى مغز وجود *** اختلاف مؤمن، گبر و جهود[1]

و در توضيح آن برداشت گفته اند:

وى (مويو) مى گويد اختلاف اين سه (مؤمن، گبر و جهود) اختلاف حق و باطل نيست، بلكه دقيقاً اختلاف نظرگاه است، آن هم نه نظرگاه پيروان اديان بلكه نظرگاه انبيا، حقيقت يكى بوده است كه سه پيامبر از سه زاويه به آن نظر كرده اند، يا بر پيامبران، سه گونه و از سه روزنه تجلى كرده است، و لذا سه دين عرضه كرده اند، بنابراين اختلافات اديان، فقط تفاوت شرايط اجتماعى يا تحريف شدن دينى و درآمدن دين ديگرى به جاى آن، نبوده است بلكه تحليل هاى گوناگون خداوند در عالم، هم چنان كه طبيعت را متنوع كرده، شريعت را هم متنوع كرده است.[2]

يادآور مى شويم تشبيه كار پيامبران به نگاه به يك شىء از سه زاويه در