ممكن نباشد.

3. در خانواده هايى تربيت يابند كه آيين موروثى خود را آن چنان محكم و استوار بدانند كه تو گويى آن را از سرب ريخته اند كه خراش بر نمى دارد، مانند بودايى ها و برهمن ها كه در شرق اسيا به سر مى برند، و احتمال نمى دهند كه آيين حقى خارج از اين محدوده وجود داشته باشد.

4. انسان هاى ناتوان از نظر فكرى كه خود آن نيز قسمى از مستضعفان مى باشد.

علاقمندانى كه مايلند درباره گروه مستضعف تحقيق بيشترى كنند به كتاب بحارالانوار مرحوم علامه مجلسى مراجعه كنند.[1]

در اين قرائت وحدت دين در واقع حفظ شده و تعدد آن معلول برداشت هاى گوناگون پيامبران الهى معرفى شده است.

اين تفسير آخرين قرائت از پلوراليزم است و ظاهراً مقصود واقعى طراحان اين نظريه، همين است.

آنان در جا انداختن نظريه از اصل معروف فيلسوف آلمانى كانت (1724 ـ 1804) بهره گرفته اند، و آن اين كه «شىء فى نفسه» غير آن شىء نزد ما است، و اين كه واقعيات هيچ گاه دست نخورده به دست ما نمى رسد بلكه آن چه را كه حس وارد دستگاه ادراك مى كند با يك رشته قالب هاى پيش ساخته ذهنى قالبگيرى شده و رنگ آميزى مى گردد و لذا انسان هيچ گاه به واقع آن چنان كه هست نمى رسد.