براى آن كه اصالت آيين الهى حفظ گردد و جلوى تحريفات و تغييرها و خرافات گرفته شود، بايد اين رشته بهوسيله يك پيشواى معصوم ادامه يابد. در هر مؤسسه مهم، «صندوق آسيب ناپذيرى» وجود دارد كه اسناد مهم آن مؤسسه را در آن نگه دارى مى كنند تا از دستبرد دزدان يا خطر آتش سوزى و امثال اين ها محفوظ بماند. سينه امام و روح بلندش نيز صندوق آسيب ناپذير حفظ اسناد آيين الهى است تا همه اصالت هاى نخستين و ويژگى هاى آسمانى اين تعاليم را در خود نگاه دارى كند.[1]

حافظ «ابن حجر عسقلانى» در شرح «صحيح بخارى» پس از نقل احاديث حاكى از نزول حضرت عيسى(عليه السلام) به زمين هنگام ظهور حضرت مهدى ـ عجل الله تعالى فرجه ـو اقتداى او به آن حضرت مى نويسد:

اين كه عيسى(عليه السلام) در آخرالزمان و نزديك قيامت، به مردى از اين امّت اقتدا مى كند و پشت سر او نماز مى خواند، دليل بر نظريه صحيح در ميان دانشمندان اسلامى است كه: زمين هرگز از وجود حجت كه با دلائل و براهين آشكار، براى خدا قيام مى كند، خالى نمى ماند.[2]

4. اميد بخشى

در ميدان هاى نبرد، تمام كوشش سربازان زبده و فداكار معطوف اين امر است كه پرچم سپاه، در برابر حملات دشمن همچنان در اهتزاز باشد و متقابلاً سربازان دشمن دائماً مى كوشند پرچم آن ها را سرنگون سازند، چرا كه برقرار بودن پرچم، مايه دلگرمى سربازان و تلاش و كوشش مستمر آن ها است.

همچنين وجود فرمانده لشگر در مقرّ فرماندهى ـ هرچند ظاهراً خاموش و ساكت باشد ـ خون گرم و پرحرارتى در عروق سربازان به گردش در مى آورد و آن ها را به تلاش بيش تر وا مى دارد كه فرمانده ما زنده است و پرچممان در اهتزاز!