چون حكومت شما در زمان حاضر است، از اين جهت درباره شما با روشنى و بدون ابهام پيش گويى شده است و ديديد كه درست از آب درآمد، ولى چون هنوز وقت حكومت موعود ما نرسيده است، ما اميـد و آرزوى آن را داريم، و اگر پيشوايان ما مى گفتند: حكومت خاندان پيامبر(صلى الله عليه وآله) مثلاً پس از دويست يا سيصد سال خواهد بود، چه بسا دل ها (به واسطه طولانى بودن اين مدت) سخت مى گرديد و از ايمان مردم نسبت به آن كاسته مى شد، ولى (براى اين كه اميد مردم استوار گردد) پيشوايان ما (وقت آن را تعيين نكرده) گفته اند: به همين زودى خواهد رسيد و از اين رهگذر مردم را اميدوار ساخته، فرج و ظهور امام را نزديك معرفى نموده اند.[1]

با توجه به اين سوابق، اهميت به قدرت رسيدن على بن يقطين در دستگاه حكومت هارون به خوبى روشن مى گردد.

موافقت مشروط امام

على بن يقطين با موافقت امام كاظم(عليه السلام) وزارت هارون را پذيرفت[2]. بعدها نيز چندين بار خواست استعفا نمايد، ولى امام او را از اين تصميم منصرف كرد.[3]

هدف امام از تشويق على به تصدى اين منصب، حفظ جان و مال و حقوق شيعيان و كمك به نهضت سرّى آنان بود. امام كاظم(عليه السلام) به وى فرمود: يك چيز را تضمين كن تا سه چيز را براى تو تضمين كنم، على پرسيد: آن ها كدامند؟

امام فرمود: سه چيزى كه براى تو تضمين مى كنم اين است كه:

1. هرگز با شمشير (وبه دست دشمن) كشته نشوى.