به زندگى نه نشستى به پهلويم هرگز *** مگر خدنگ تو بنوازد استخوان مرا
]اسماء تحسين[
نمايش نوزدهم در اسماء تحسين كه در مقام ستايش و تقديس، وارد بوده و در مورد هيجان و ميل طبع مستعمل هستند و آنچه به نظر رسيده، يازده كلمه است:
1) «آباد»: جرفادقانى گويد:
دل من جاى خرابست و در آن، گنج غمت *** باد آباد بر اين گنج و بران ويرانى
2) «آخ»;
3) «آفرين»;
4) «به»;
5) «په»;
6) «خه»;
7) «خهى»;
8) «زه»;
9) «زهى»;
10) «واح»;
11) «وه»;
چنانچه همه اين ها شايع و در السنه، داير بوده و ذكر مثال، موجب تطويل مقال; و اكثر آن ها بيشتر مكرّراً استعمال يابند.
]اسماء تنبيه[
نمايش بيستم، اسماء تنبيه چند تا است: «زنهار» و «زينهار» و «ها» و «هان» و «هلا» و «هين» و مانند اين ها.
]اسماء تعجّب[
نمايش بيستويكم، اسماء تعجّب:«چه چه» و «خنك» و «خنكا» و «خوش» و «خوشا» و «وه» و مانند اين ها.
تنبيه: مخفى نماند كه كلمات تحسين و تعجّب و تنبيه و ترجّى كلا از قبيل اسم; و در جزو حروف شماريدن آن ها ـ چنانچه از بعضى ادبا ناشى شده ـ خطا بوده و در اسماء ترجّى، خطاى مركّب مى باشد، زيرا كه علاوه بر عدم حرفيّت، ترجّى را هم نمى باشند چنانچه روشن گرديد.