گران قيـمت عبارتند از: كتاب خدا، و عترت من، تا روزى كه بر اين دو چنگ مى زنيد گمراه نمى شويد واين دو هرگز از هم جدا نمى شوند.

اين حديث از متواترترين احاديث اسلامى است و محدثان اسلامى در هر عصر و قرنى آن را نقل كرده واحدى جز افراد غير مطلع و يا مريض وبيمار در صحت آن شك و ترديد نكرده است و نويسندگان اسلامى رساله هاى بس ارزنده اى پيرامون اسناد و متن اين حديث، نگاشته و حقيقت را روشن و هويدا ساخته اند[1].

تنها از طرف « دارالتقريب بين المذاهب الإسلامية» در « قاهره» رساله اى نسبتاً مفصل و مستدلى در اين زمينه چاپ ومنتشر شده است.

شكى نيـست كه مقصود از وديعت نهادن « قرآن» و « عترت» درميان امت، بهره گيرى از آنها در زمينه هاى مختلف است. تو گوئى رسول گرامى با «ابداع» اين امانت هاى گرانبها و سنگين، از ميان مانرفته و مابسان دوران حيات او، از وى بهره مى گيريم و در پرتو نور قرآن، راه سعادت را مى پيماييم هم چنانكه از عترت نيز بهره مى گيريم و در پرتو نـور عتـرت به وظائف خـود آشنا گشته و برمعارف الهى واقف مى شويم.

نزديك به ربع قرن پيش در شهرستان تبريز كتابى، به نام « تفسير آيات مشكله قرآن» به قلم آقاى « يوسف شعار» منتشر شد. مؤلف آن كتاب بدون ملاحظه اصول و قواعد تفسير، به توضيح يك رشته آيات پرداخت و درنتيجه دچار لغزشهايى نابخشودنى گرديد.

پس از انتشار اين كتاب، نگارنده نقدى بر آن بنام« تفسير صحيح آيا ت مشكله قرآن» نوشت و منتشر ساخت و در ميان علاقمندان تفسير باحسن استقبال روبرو شد. نگارنده در آن كتاب به خوانندگان گرامى قول داده بود كه جلد دومى نيز تحت همين نام منتشر خواهد ساخت و در آن جلد علاوه بر بيان لغزشهاى مؤلف در