و پس از يك سال به خود اجازه مى دادند كه زينت كنند و ازدواج نمايند و اسلام اين سنت را به طور موقت امضاء كرده و آيه :( وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ اَزْواجاً وَصِيَّةً لأزْواجِهِمْ مَتاعاً اِلىَ الْحَوْلِ) ( سوره بقره، آيه 240).، ناظر به همين سنت است هرچند اين سنت پس از اندى به وسيله آيه:( وَالَّذِينَ يُتَوَفُّونَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ اَزْواجاً يَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ اَرْبَعَةَ اَشْهُر وَ عَشْراً) ( سوره بقره، آيه 234) منسوخ گرديد.

نويسنده كتاب براثر غفلت از اين اصل در تفسير آيه نخست دچار لغزش شده است كه به صورت گسترده در اين كتاب مورد نقد قرار گرفته است.

اينها ريشه هاى برخى از اشتباهات مؤلف است ودر اين جا علل ديگرى نيز هست كه به خاطر فوت نويسنده از باز گوئى آنها خود دارى مى كنيم واز خداوند منّان مى خواهيم كه از لغزشهاى ما واو در گذرد و علاقه مندان او را به راه راست هدايت فرمايد.

23 شهريور ماه 1363

برابر عيد غدير 1404 هجرى قمرى

جعفر سبحانى