مطلب دیگری در این زمینه

به دلالت بعضی از آیات گروهی در برزخ در حال بی‌خبری خواهند بود، نه معذب و نه منعّم. به آیه زیر توجه کنید:
وَ یَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ ما لَبِثُوا غَیْرَ ساعَةٍ کَذلِکَ کانُوا یُؤْفَکُونَ وَ قالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ الْإِیمانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتابِ اللَّهِ إِلی یَوْمِ الْبَعْثِ فَهذا یَوْمُ الْبَعْثِ وَ لکِنَّکُمْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ روم/ 55 و 56. روز قیامت گناهکاران قسم می‌خورند که یک ساعت بیش درنگ نکرده‌اند، منظورشان از این یک ساعت یا عالم مرگ و یا هم دنیا و هم برزخ، ولی از آیه بعدی معلوم می‌شود که مراد عالم برزخ است، لفظ کَذلِکَ کانُوا یُؤْفَکُونَ روشن می‌کند:
چنان که در دنیا از حق منحرف بودند همانطور در تعیین مدت «لبث» نیز در اشتباهند.
اهل علم و ایمان که برزخ را درک کرده‌اند در جواب آنها می‌گویند:
شما در تقدیر و کتاب خدا تا روز قیامت توقف و درنگ کرده‌اید ولی این «لبث» و توقف را نمی‌دانستید و از آن بی‌خبر بودید، پس لا بد چیزی از عذاب و رحمت در برزخ درک نکرده‌اند، در سوره یونس آیه 45 و سوره احقاف آیه 35 و سوره نازعات آیه اخیر، نظیر این مطلب آمده ولی همه با لفظ تشبیه «کان» و مضمونشان غیر از مضمون آیه فوق است.