شرحها

در آیات هفتگانه فوق پس از بررسی قسمت اعظم پرونده یهود، خطاب به مسلمانان برگشته، که یعنی از این ماجراها پند گیرید و مواظب خویش باشید، بدانید که یهود در پی فرصت هستند، با گفتن: «راعنا» به آنها مجال توهین ندهید، نه یهود و نه مشرکان هیچیک دوست ندارند شما کامیاب شوید، و اگر راجع به نسخ بعضی از احکام ایراد گرفتند جوابشان دهید که خدا چون حکمی را نسخ کند بهتر از آن را می‌آورد سؤالهای بیجایی که یهود از موسی کردند از پیامبرتان نکنید و گرنه کفر را بجای ایمان گرفته‌اید.
بدانید که اهل کتاب می‌خواهند شما را به کفر و شرک برگردانند، منتظر باشید تا خدا خواسته خود را به انجام برد و شما را پیروز گرداند. بالاتر از همه نماز بخوانید زکاة بدهید تا رابطه شما با خدا محکم و جامعه شما نیرومند گردد، در مقابل هر کار خوب پیش خدا پاداش خواهید داشت. برای اولین بار بلفظ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا می‌رسیم که خطاب تشریفی است برای مسلمین.
104- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا.
ارباب تفسیر گفته‌اند: مسلمین به هنگام سخن گفتن: با پیغمبر صلّی اللَّه علیه و آله می‌گفتند:
یا رسول اللَّه راعنا یعنی: ما را مراعات کن، مطلب را به تأنی بیان کن تا بفهمیم، یهود از این فرصت استفاده کرده است و آن را از رعوته بمعنی حماقت می‌گرفتند.
در لغت آمده: «رعن رعونة: حمق» فعل امر آن «راعن» است یعنی احمق باش.
آن حضرت را چنین خطاب می‌کردند.
اگر این مطلب درست باشد، یهود «راعن» را «راعنا» گفته‌اند تا سرشان فاش نشود، در مجمع البیان از امام باقر علیه السّلام نقل شده: این کلمه در لغت عبری کلمه فحش بود و یهود آن را قصد می‌کردند. بهتر است برای روشن شدن مطلب،