نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 175
خَطِیئَتُهُ» عبارت
اخرای افزون شدن سیئه و قساوتها است تا حدی که همه قلب را فرا گیرد، دیگر
راهی برای نفوذ ایمان و توحید باقی نماند، به عبارت دیگر «خَتَمَ اللَّهُ
عَلی قُلُوبِهِمْ» باشد. در تفسیر صافی از کافی و تفسیر عیاشی از حضرت
باقر صلوات اللَّه علیه نقل شده: «در قلب هر بنده مؤمن لکه سفیدی هست، چون
گناهی کند در آن لکه سیاهی تولید میشود، اگر توبه کند آن سیاهی محو میشود
و اگر به گناه ادامه دهد بر سیاهی افزوده میشود تا لکه سفید را بپوشاند و
چون سفیدی را پوشانید دیگر صاحب چنان قلب هیچگاه به خیر باز نمیگردد
...». نظیر این جمله است آیه: کَلَّا بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِهِمْ ما
کانُوا یَکْسِبُونَ مطففین/ 14 یعنی: اعمالشان بر قلوبشان زنگار گذاشته
است. چنین کسانی بیشک اهل آتش هستند از هر فرقه که باشند، یهود یا غیر
یهود، حساب، حساب نژاد و اسم و رسم نیست بلکه صحبت، صحبت کسب سیّئه و احاطه
آن بر قلب است، با این دو عامل دیگر به کسی مؤمن گفته نمیشود و این ظاهرا
همان انکار و تکذیب آیات خدا است وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا
بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ بقره/ 39 راجع
به خلود عذاب رجوع کنید به سوره انعام/ 128. 82- وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ .... این شق دوم قانون کلی است و در آن ایمان و نیکوکاری موضوعیت دارد و بس.
نکتهها
موقعیت آیات در زندگی:
روی سخن در آیات گذشته با یهود است ولی آنها در زندگی همه، قابل پیاده شدن، میباشد خداوند نسبت
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 1 صفحه : 175