شرحها

به دنبال مطالب گذشته در این آیات آمده که مسلمانان به ایمان یهود امیدوار نباشند و اگر هم اظهار ایمان کنند منافقانه است، آنها یکدیگر را ملامت می‌کنند که چرا حقائق را باهل اسلام خبر می‌دهید، آن گاه می‌گوید:
عوامشان بی‌سواد هستند به افسانه‌ها باور می‌کنند، علمائشان چیزهایی از خود می‌نویسند و به تورات نسبت می‌دهند. در آخر آمده که: آنها گویند جز چند صباحی عذاب نخواهیم دید آنهم در صورت گناهکار بودن ولی دروغ می‌گویند: حساب آخرت بسته به اعمال نیک و بد است یهودی بودن باعث تخفیف عذاب نمی‌شود، بلکه همه یکسانند.