ابو بكر صديق رضي اللّه عنه. نام او عبد اللّه بود، و نام پدر او عثمان بود، و كنيت او ابو قحافه بود، و ولادت او بعد عام الفيل بود سه سال، و اول كس بود كه اسلام آورد، و از مصطفي صد و چهل و دو حديث روايت كند، و يار غار مصطفي بود و حق تعالي او را صاحب محمد ميگويد بقوله: ثاني اثنين إذ هما في الغار [1] و بقوله تعالي: اذ يقول لصاحبه لا تحزن ان اللّه معنا. [2] و مناقب او بسيار است و احوال او بعضي در ذكر خلافت او گفته شده است، و وفات او در بيست و هفتم ماه جمادي الاخري سنة ثلاث عشر [3] بود، و عمر او شست و سه سال بود، و نامهاي فرزندان او عبد اللّه [4] و عبد الرحمن و محمد و عايشه و ام كلثوم، و اسما مادر عبد اللّه زبير، رضي اللّه عنهم، و اللّه اعلم.

مادر او خيثمه بنت هاشم مخزومي [5] بود، و ولادت او پيش از فجار [6] اعظم بود، به چهار سال، و آن حربي بود در عرب كه در شهر حرام افتاد در جاهليت، و دران حرب فجور بسيار رفت، و عمر رضي اللّه عنه بعد از پنج سال از ظهور نبوت، اسلام آورده بود، چون سي و نه تن اسلام آورده بودند عمر اسلام آورد، چهل تن شدند، و اسلام آشكارا كرد، و او پانصد و سي و هفت حديث از مصطفي روايت كند. اسماء اولاد او [7]: ابو عبد اللّه، و عاصم، و زيد اكبر، و زيد اصغر، و عبد اللّه و عبد الرحمن اكبر و اصغر، و كنيت او ابو شحمه بود. [8] و دختران او پنج بودند، و شهادة او آخر ذي الحجه سنه ثلاث و عشرين.

عثمان عفان رضي اللّه عنه، مادر وي اروي بنت كريز [9] بود، و ولادت او بعد از ميلاد مصطفي عليه السّلام بود باندكي. و او شوهر دختر مصطفي صلّي اللّه عليه و اله و سلّم