اين سال را سنه ترقيه گويند، محمد اسحاق روايت ميكند: كه چون مصطفي صلّي اللّه عليه و سلّم بازگشت از احد، قومي بيامدند از قبيله عضل [2] و قاره و معلمان دين التماس نمودند، شش تن با ايشان نامزد شدند، عاصم، ثابت و حبيب و زيد بن الدثنة [3] در ميان ايشان، چون به رجيع [4] رسيدند آن طايفه عذر كردند، و شمشيرها كشيدند، برايشان حمله كردند، عاصم، ثابت و سه يار شهيد شدند، و حبيب اسير گشت، و او را بردار كردند، در ان لحظه از خداي تعالي درخواست، كه ديدار مصطفي عليه السّلام به‌بيند، حجاب از ميان برخواست [5]، از سردار مدينه بر وي ظاهر شد، و جمال مصطفي بديد، پس تمام شد، رضي اللّه عنه. اين آيت در حق ايشان منزل شد: و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضاة اللّه [6].
پس حادثه بئر معونه افتاد، و آن چنان بود: كه مصطفي عليه السّلام منذر بن عمرو انصاري را با چهل يار از اصحاب صفه و زهاد بجانب نجد فرستاد