اول كس كه از ديالمه قوت گرفت، ما كان بن كالي [1] ديلمي بود والي گرگان تا عميد ابو علي ساماني گرگان را بعد از جنگ بسيار، از وي بستد، ما كان بجانب ري رفت، و شمگير بن زيار و ابو علي در عقب برفتند با هر دو مصاف كرد ايشان را بشكست و قوت گرفت [2] و امير بويه ديلمي دران لشكر بود، و تبع بسيار داشت و فرزندان رسيده و عاقل و شهيم داشت، همه بزرگ شدند و پادشاه گشتند، و امارت و سلطنت دار الخلافت مدتها بدست ايشان بود. از تاريخ ابن هيصم نابي [3] و يميني [4] بسيار طلب كرده شد، اندك چيزي از احوال ايشان روشن گشت.
اما نسبت تاخير و تقديم ايشان، در نظر نيامد، و از ين تاريخ به تحقيق معلوم نشد، بر سبيل ظن و تخمين حرفي چند در قلم آمد، اگر سهوي رفته باشد اميد عفوي باشد. و سبب آن معلوم است، كه در تواريخ عجم و خراسان ذكر ايشان معلوم نيست، مگر بر سبيل اجمال. و اللّه اعلم بالتفصيل و الاجمال.