بن پرويز. بعد از پدر به تخت نشست، و مادر او دختر ملك روم بود مريم نام. چون پدر را بكشت، محبوسان را خلاص داد، سي هزار مرد كه در حبس پرويز بودند همه را آزاد كرد، و زنان پدر را شوهر داد. بروايت ديگر شانزده برادر بروايت ديگر هژده برادر را با پدر بكشت، و با خلق داد و عدل كرد. اما نظام از كار ملك عجم برفت، و فتور باطراف آن راه يافت و در عهد او قحط افتاد، كه از ده تن نه تن دران قحط هلاك شدند. از پرويز دو دختر ماند: يكي پوران دخت [3] يكي آزرميدخت [4]. هر دو برادر را ملامت كردند كه از حرص پدر و برادران را بكشتي، نفرين كردند او را. در كتاب چنين ديده شد، كه چون پدر را بكشت به زن پدر شيرين نام طمع كرد، او را بخود خواند. شيرين جواب داد: كه ما را بعد از پدر تو بهتر از تو نخواهد بود، اما يك هفته صبر كن، تا در وفاء پدر تو تعزيت بدارم، تا خلق مرا به بيوفائي سر زنش نكنند شيرويه شيرين را مهلت داد شيرين يك هفته بر سر خاك پرويز رفت و هر چه از مال و نعمت داشت