رفته،
چون عبادت بسيار كردند، ضعيف گشتند، و نوميد شدند، كه ايشان را بهشت باز
نخواهند برد، در ميان خلق آمدند، و به لهو مشغول گشتند، و از اولاد قابيل
زنان خواستند، و جباران و ظالمان از اولاد ايشان پديد آمدند، و براي دفع
ايشان يكي را از فرزندان شيث پادشاه كردند، و لشكر ساختند، تا ظلم و تعدي
آن جباران دفع كردند، و آن پادشاهان فرزندان شيث و آدم را كلدانيان [1]
گويند، و بعضي گويند، اول ايشان كيومرث بود، و او را كلشاه [2] گفتندي، و
اللّه اعلم.
يردين مهلائيل [3]
نام وي تول بود، مادرش شهيال بنت برمائيك [4] بن شيث بود، در ايام او
خلق متفرق شدند، و هر كس خود را زميني اختيار كردند، و لقبي نهادند، و
گوشه گرفتند و از اولاد او قبطي جبابره و ظالمان پيدا آمدند، و با يك ديگر
قتال كردند، پس از فتنه بسيار، ساميارس را از اولاد قبطي بر سر خود رئيس
كردند، و اوقات رياست ساميارس چهل و سه سال بود، و از آدم تا آن وقت يك
هزار سال تمام شد، و از هبوط تا آن وقت يك هزار و سيصد و چهل سال بود. و
اللّه اعلم.
مادر اخنوخ را دمت نام بود، بنت بيان [6] بن آدم عليه السّلام، و او
ادريس پيغامبر بود عليه السّلام، از براي آنكه بسيار درس كردي، ادريس
خواندندي.
[1] اصل: كلندائيان؟ شايد صحيح آن مطابق آثار الباقيه (ص 87 ببعد) كلدانيان باشد و مدنيت كلده در تاريخ تمدن مشهور و معلوم است. [2] در مجمل گويد (ص 21) اول مرديكه بزمين ظاهر كرد، مردي بود كه پارسيان
او را گل شاه همي خوانند، زيرا كه پادشاهي او الا بر گل نبود. حمزه
اصفهاني مينويسد: «فاول انسان كان علي وجه الارض رجل يسميه الفرس كيومرث
گلشاه (سني ملوك الارض 24). البيروني گويد: پارسيان نخستين انسان را كيومرث
ملقب به كرشاه دانند يعني شاه جبل، يا گل شاه (ملك الطين) و باز مينويسد
كه كر، در پهلوي بمعني كوه است، پس كرشاه ملك الجبال باشد (آثار الباقيه
99) اين گر، در اوستا و سنسكريت نيز بمعني كوه است و در پشتو تاكنون غر،
كوه را گويند، پس معني آن شاه كوهسار است نه گل شاه. [3] تورات:
يارد. آثار الباقيه 73: يرد بن مهلائيل. گزيده: برد؟ مير خواند گويد كه برد
و يرد هر دو منقولست. در اصل: برد؟ مسعودي: لود؟ ولي يرد بياي حطي اصح
است. [4] طبري: امه سمعن يا سمعان بنت براكيل. [5] بدون همزه اول خنوخ هم منقولست (مير خواند- مسعودي ج 1 ص 22) [6] در اين جا اصل نسخه بسبب كرمخوردگي نقص دارد، اين كلمه عينا طوري كه
بنظر ميآيد، نوشته شد، طبري گويد: امه بركنا بنت الدرسيل بن محريل. تاريخ
سيستان: مادرش اجره.