بيك
شكم زاده بود، چنانچه تحرير يافته است. آدم بر فوت هابيل بسيار جزع نمود
چون حق تعالي شيث را عوض هابيل بوي داد، عمر مهمتر آدم عليه السّلام يك
هزار سال بوده است، و در روضه او خلافست، بعضي گفتهاند بسرنديب. و بعضي
گفتهاند، بزمين شام است، كه سياحان از آن خبر ميدهند، و اصحاب قصص برين
متفقاند، كه تابوت آدم عليه السّلام درون كشتي مهتر نوح عليه السّلام
بودست، و اين معني بدانچه روضه او در شام است نزديكتر است. و بر روي دو سر
بوزينه، و دو سر گاو و اشتر، و دو سر گوسپند و ميش [1] منزل شد، و از
آلات آهنگري خايسك [2] و سندان. و او را سنگ گوهراهن [3] تعليم شد،
تا آهن ساخت. او را جبرئيل زراعت و طبخ نان كردن، و تنور ساختن، در آموخت، و
دهقانيش [4] تعليم كرد، و حوا را رشتن پشم، و آدم را بافتن تعليم كرد.
مهتر شيث عليه السّلام
مادر شيث عليه السّلام حوا بود [5] مقدسي در دو تاريخ خود آورده است،
كه در پارسي شيث بدل بود، و بقول ديگر بخشيده. چون قابيل هابيل را بكشت،
ايزد تعالي او را بدل هابيل به آدم عليه السّلام داد، بدين سبب او را شيث
نام كردند، و نسل همه اولاد آدم عليه السّلام در نزول طوفان بريده گشت الا
از آن شيث. و محمد جرير طبري گويد: اشتقاق او از شيث است
[1] اصل: و تميش، پنجاب: گوسفند و ميش. [2] خايسك: بفتح يا و سكون سين، مطرقه آهنگران و زرگران (غياث). [3] عينا نگاشته شد، شايد مقصد سنگي باشد كه گوهر آهن دارد. [4] اصل: ده قانيش [5] اينجا يك كلمه خوانده نميشود، و ظاهر نيست، كه مقصد مولف كدام مقدسي
است، در مورخان دوره اسلامي دو نفر بنام مقدسي مشهوراند: يكي مطهر بن طاهر
المقدسي مولف كتاب البد و و التاريخ در سال 355 ه- طبع كلمان هوار، پاريس
1899 تا 1919 م در شش جلد كه سهوا جلد اول آنرا بنام ابو زيد احمد بن سهل
بلخي نشر كرد. و ديگري هم محمد بن احمد المقدسي معروف به البشاري كه كتاب
«احسن التقاسيم في معرفه الاقاليم» را در سال 375 ه- نوشت، طبع ليدن 1906
چون كلمه پريده به (مطهر) نزديكي دارد، شايد مقصد همان مورخ نخستين باشد در
نسخه پنجاب بو نصر مقدسي است؟