فرهنگ قرآن - امامی، عبد‌النبی - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی جلد : 1 صفحه : 657

5. حسین بن محمّد با اسنادش تا ابی صباح، و او گوید که ابی عبد اللّه، امام صادق علیه السّلام درباره قول خدای عزّ و جلّ: «أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ»، سؤال نمودم. پس آن بزرگوار فرمود: «یا ابا الصباح! نحن، و اللّه، الناس المحسودون.»؛ یعنی ای ابا صباح! به خدا سوگند! ما هستیم آن مردمی که مورد حسادت واقع شده‌ایم. [1]
6. علی بن ابراهیم با اسنادش تا ابی جعفر أحول، و او از ابی عبد اللّه، امام صادق علیه السّلام، نقل کند که به آن بزرگوار گفتم: «فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ.» آن بزرگوار فرمود: «النبوة.» گفتم: «وَ الْحِکْمَةَ» آن بزرگوار فرمود: «الفهم و القضاء.» گفتم: «وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً.» آن بزرگوار فرمود: «الطاعة المفروضه.» [2]
7. ابن جریر و ابن ابی حاتم، از طریق عوفی، از ابن عباس اخراج نمودند که او گفت: «قال اهل الکتاب: زعم محمّد انه اوتی ما اوتی فی تواضع، و له تسع نسوة و لیس همه الا النکاح، فای ملک افضل من هذا؟ فانزل اللّه هذا الایة:" أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ (الی قوله:) مُلْکاً عَظِیماً"؛ یعنی ملک سلیمان.»؛ یعنی اهل کتاب گفتند: محمّد را گمان بر این است که همه آنچه در تواضع داده شده، به او داده شده، و این در حالی است که برای او نه زن است و همّ او چیزی جز نکاح نیست، و چه پادشاهی ای برتر از این؟ پس خدا این آیه را نازل فرمود: «أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ (الی قوله:) مُلْکاً عَظِیماً.»؛ یعنی ملک سلیمان. [3]
همین‌طور فی قوله تعالی: «ذلِکَ مِمَّا أَوْحی إِلَیْکَ رَبُّکَ مِنَ الْحِکْمَةِ»، [4] روایاتی را نقل نموده‌اند، از جمله:
1. علی بن ابراهیم فرموده: «مِنَ الْحِکْمَةِ»؛ یعنی قرآن و آنچه از اخبار که در آن است. [5]
2. ابن جریر، از ابن عباس رضی اللّه عنه اخراج نمود که او گفت: «ان التوراة فی خمس عشرة آیة من بنی اسرائیل.»، پس از آن «لا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ»،* را تلاوت نمود. [6]

[1]. نور الثقلین، ج 1، ص 491، حدیث 304.
[2]. برهان، ص 232.
[3]. درّ المنثور، ج 2، ص 173.
[4]. اسراء/ 39.
[5]. برهان، ص 606.
[6]. درّ المنثور، ج 4، ص 182.

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی جلد : 1 صفحه : 657

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست