یکی از معانی و مفاهیم احسن، فی قوله تعالی: «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَی اللَّهِ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ قالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ»، [1] می‌باشد، و آن، در معرفی بهترین قول است؛ یعنی بهترین قول از آن کسی است که دعوت او به‌سوی خدای تعالی بوده و عملش صالح است و گفته او این می‌باشد که: البتّه، من از مسلمانانم.

دعوت از روی ایمان و خلوص و مبرای از شرک و براساس بینش و بصیرت، به سوی توحید خدای تعالی، قول احسن است؛ زیرا قرآن کریم در آیه 108 سوره یوسف می‌فرماید: «قُلْ هذِهِ سَبِیلِی أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلی بَصِیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ.»: بگو این راه من است که من و پیروانم با بصیرت کامل مردم را به‌سوی خدای تعالی دعوت کنیم، و خدای متعال منزه است، و من از مشرکان نیستم.