responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی    جلد : 1  صفحه : 422

8. فی قوله تعالی: «لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوی مِنْکُمْ کَذلِکَ سَخَّرَها لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلی ما هَداکُمْ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ»، [1] در کتاب علل الشرایع با اسنادش تا ابی بصیر و او از ابی عبد اللّه، امام صادق علیه السّلام، روایت کند که به آن بزرگوار گفتم:
سبب قربانی کردن چیست؟ آن حضرت فرمود: «انه یغفر لصاحبها عند اول قطرة تقطر من دمها الی الارض، و لیعلم اللّه عزّ و جلّ من یتقیه بالغیب. قال اللّه عزّ و جلّ:" لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوی مِنْکُمْ". (ثم قال:) انظر کیف قبل اللّه قربان هابیل و رد قربان قابیل؟»؛ یعنی با اوّلین قطره‌ای که از خون قربانی بر زمین می‌چکد، خدای متعال صاحب آن قربانی را مورد مغفرت و آمرزش قرار می‌دهد، و نیز برای این‌که خدای عزّ و جلّ معلوم نماید، چه کسی در غیب و پنهان از او تقوا دارد. خدای عزّ و جلّ فرمود: «لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوی مِنْکُمْ.» سپس آن بزرگوار فرمود: ملاحظه کن، چگونه خدای تعالی قربانی هابیل را قبول نمود و قربانی قابیل را رد کرد. [2]
9. فی قوله تعالی: «لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوی مِنْکُمْ»، علی بن ابراهیم فرمود: یعنی مادامی که تقوای الهی نباشد، آنچه برای تقرّب به او باشد و قربانی که نحر شود، به خدای تعالی نمی‌رسد و خدای تعالی فقط از متقین قبول می‌کند. [3]
10. فی قوله تعالی: «وَ أَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوی ، [4] در اصول کافی، علی بن ابراهیم با اسنادش تا جمیل، فرمود: او؛ یعنی جمیل، گفت: از ابی عبد اللّه، امام صادق علیه السّلام، درباره قوله:
«وَ أَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوی ، سؤال نمودم. آن حضرت فرمود: آن، ایمان به خداست. [5]
11. شیخ صدوق رحمه اللّه در امالی با اسنادش تا عمر بن علی از ابی جعفر، امام باقر علیه السّلام، و او از پدرانش: «قال رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله: ان اللّه عهد الیّ عهدا، فقلت رب! بیّنه لی. قال: اسمع. قلت: سمعت.
قال: یا محمّد! ان علیا رایة الهدی بعدک و امام اولیائی، و نور من اطاعنی، و هو الکلمة التی الزمها اللّه المتقین، فمن احبه، فقد احبنی، و من ابغضه، فقد ابغضنی، فبشره بذلک.»؛ یعنی امام باقر علیه السّلام،


[1]. حج/ 37.
[2]. نور الثقلین، ج 3، ص 500، حدیث 148.
[3]. برهان، ص 708.
[4]. فتح/ 26.
[5]. نور الثقلین، ج 5، ص 73، حدیث 74- المیزان، ج 18، ص 319.
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی    جلد : 1  صفحه : 422
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست