فرهنگ قرآن - امامی، عبد‌النبی - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی جلد : 1 صفحه : 237

2. «إذا رزقت، فأوسع.»: چون روزی داده شدی، پس (بر اهل و عیال و بر مردم) توسعه ده.
3. «من یعط بالید القصیرة، یعط بالید الطّویلة.»: هرکه با دست کوتاه بخشش کند، با دست بلند (دست قدرت الهی) بخشش می‌شود.
4. «لیس لأحد من دنیاه الّا ما انفقه علی اخراه.»: برای احدی چیزی از دنیایش او را سود ندهد، مگر آنچه او برای آخرت خود انفاق نموده باشد.
5. «إن تبذلوا اموالکم فی جنب اللّه؛ فانّ اللّه مسرع الخلف.»: اگر مال‌های خود را در راه خدا بدهید، به راستی، خدا به سرعت عوض‌دهنده است.
6. «درهم ینفع، خیر من دینار یصرع.»: درهمی که سود رساند (و از راه حلال به دست آمده و در مصرف خیر برسد)، بهتر از دیناری است که آدمی را در هلاکت بیندازد.
7. «ایّاک و الامساک؛ فانّ ما امسکته فوق قوت یومک، کنت فیه خازنا لغیرک.»: بپرهیز از نگهداشتن؛ زیرا آنچه تو زیاده از قوت روزت نگه می‌داری، درباره آن، خزینه‌دار دیگری خواهی شد (البته، چنین هشدارهایی بر سبیل افضلیت است نه آنکه بر طریق حرمت باشد؛ چرا که در حالات بزرگان و پیشوایان دینی، سیره متشرعه امساک را مشاهده می‌نماییم و اگر حرام بود هیچ‌یک آنان از اموال خود چیزی را برای روز بعد نگاه نمی‌داشتند).
8. «قلیل لک خیر، من کثیر لغیرک.»: اندکی برای خود، بهتر از بسیاری است که برای دیگری باشد (یعنی اندک مالی که در حیات خود برای خویش صرف می‌نمایی، بهتر از مال‌های بسیاری است که برای دیگران می‌گذاری).
9. «درهم الفقیر، أزکی عند اللّه من دینار الغنیّ.»: درهم شخص ندار، در نزد خدا از دینار توانگر پاکیزه‌تر است.
10. «ربّ یسیر انمی من کثیر.»: بسا اندکی (که حلال باشد و برای خدا) از بسیاری (که از حرام باشد و برای غیر خدا) نموّکننده‌تر باشد.
11. «ثیابک علی غیرک، أبقی لک منها علیک.»: جامه‌های تو بر غیر تو (لباس‌هایی که به مردم عطا کنی) برایت از آنها که بر توست، پاینده‌تر است (زیرا اگر خود را با آن لباس‌ها بپوشانی، در اندک زمانی کهنه گردد، ولی وقتی آنها را ببخشی، ثوابشان دایمی خواهد بود).

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبد‌النبی جلد : 1 صفحه : 237

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست