آیات امانت در شش سوره قرآن قرار دارند: با لفظ: «أَمانَتَهُ» در آیه 283 سوره بقره، و با لفظ: «الْأَماناتِ» در آیه 58 سوره نساء، و با لفظ: «أَماناتِکُمْ» در آیه 27 سوره انفال، و با لفظ: «لِأَماناتِهِمْ»* در آیه 8 سوره مؤمنون و در آیه 32 سوره معارج، و با لفظ: «الْأَمانَةَ» در آیه 72 سوره احزاب آمده‌اند که ما در اینجا تنها به بررسی آیات مشتمل بر الفاظ:
«الْأَمانَةَ» و «الْأَماناتِ» در سوره‌های احزاب و نساء که هر دو هم در مدینه نازل شده‌اند و ترتیب نزولی و مصحفی آنها ترتیب واحدی است، می‌پردازیم. لذا بعد از تنظیم آیات، به تحقیق در معنا، و سپس به بررسی تفسیری آنها از کتب تفسیر و تفاسیر روایی علمای شیعه و اهل تسنن پرداخته و سرانجام هم با فضل الهی و با استناد به آیات در آنها تدبّر می‌کنیم.

1. إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ کانَ ظَلُوماً جَهُولًا. [1]