نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : امامی، عبدالنبی جلد : 1 صفحه : 136
و
به چنین فقیرانی که دارای فضیلت تعفّفاند، بجاست که بهطور نیکو انفاق
شود که البتّه، خدای متعال بر آن آگاه است: «وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ
فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ.» [1] و تمام و کامل، پاداش این انفاق داده
میشود و ستمی در بین نخواهد بود: «وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ
إِلَیْکُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ.» [2]ب- تدبّر در آیات تعفّف و استعفاف به ترتیب نزول آن اشاره
آیات استعفاف و تعفّف، همه در سورههای مدنی واقعاند. ازاینرو ترتیب
نزولی آن، همان ترتیب مصحفیشان است، جز اینکه آیه تعفّف چون از مصدر باب
تفعّل است، در تنظیم مصحفی، در آخر، و در ترتیب نزولی، به ترتیب زیر در اول
قرار میگیرد:
1. ب- تنظیم آیات تعفّف و استعفاف به ترتیب نزول آن