3.شمايل مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف هنگام ظهور

در بعضى از روايات شمايل حضرت،به هنگام ظهور،قيام و عصر حكومت ذكر شده است.يكى از مهم‌ترين ويژگى‌هاى آن حضرت در اين دوران،قوّت فوق العاده جسمانى ايشان است.

امام رضا عليه السّلام فرمود:«...و انّ القائم هو الّذى اذا خرج كان فى سنّ الشّيوخ و منظر الشّبّان قويا فى بدنه حتّى لو مدّ يده الى اعظم شجرة على وجه الارض لقلعها و لو صاح بين الجبال لتدكدكت صخورها...»؛ [1]«...قائم عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف آن است كه چون ظهور كند،در سن پيران است و سيماى جوان دارد.نيرومند باشد تا جايى كه اگر دست به بزرگ‌ترين درخت زمين اندازد،آن را از جا بكند و اگر ميان كوه‌ها نعره كشد،سنگ‌هاى آنها را از هم بپاشد».

امير مؤمنان على عليه السّلام درباره برخى از ويژگى‌هاى ظاهرى جسمانى ايشان در عصر ظهور فرمود:

«يخرج رجل من ولدى فى آخر الزّمان ابيض اللّون مشرب بالحمرة مبدح البطن عريض الفخذين عظيم مشاش المنكبين بظهره شامّتان:شامة على لون جلده و شامة على شبه شامة النبى صلّى اللّه عليه و اله و سلم...»؛ [2]«مردى از فرزندانم در آخر الزّمان ظهور مى‌كند.رنگش سفيد آميخته به سرخى و شكمش برآمده است.دو رانش ستبر و هردو شانه‌اش قوى است.در پشتش دو خال است(مانند مهر)؛يكى به رنگ پوستش و ديگرى چون مهر نبوّت پيغمبر».

آن حضرت همچنين فرمود:«...و هو رجل اجلى الجبين،اقنى الانف،ضخم البطن،ازيل الفخذين بفخذه اليمنى شامة،افلج الثّنايا،و يملا الارض عدلا كما ملئت ظلما و جورا»؛ [3]«...او مردى بلند پيشانى و داراى بينى باريكى است كه ميانش اندك برآمدگى دارد.برآمده شكم و داراى ران‌هاى درشت و پهن است.خالى بر ران راست او قرار دارد.ميان دو دندان پيشين او،گشاده است...».

امام باقر عليه السّلام نيز در وصف آن حضرت فرمود:«...او شخصى سرخ و سفيد و داراى چشمانى گرد و فرو رفته است.ابروانى پرپشت و برجسته و شانه‌اى پهن دارد...». [4]