خداوند برانگيزد جوانى از ما كه داراى ولادتى پنهانى است...».

-امام جواد عليه السّلام در اين‌باره فرمود:«...و لكن القائم الذى يطهر اللّه عز و جل به الارض من أهل الكفر و الجحود و يملاها عدلا و قسطا هو الذى تخفى على الناس ولادته...»؛ [1]«اما قائمى كه خداى تعالى به توسط او زمين را از اهل كفر و انكار پاك سازد و آن را پر از عدل و داد كند،كسى است كه ولادتش بر مردم پوشيده...».

فلسفۀ مخفى بودن ولادت

از روايات استفاده مى‌شود،مهم‌ترين فلسفۀ غيبت«مصون ماندن ايشان از خطر نابودى» است.به اين بيان كه خداوند متعال مى‌دانست اگر امامان پيشين ظاهر شوند،از كشته شدن در امان خواهند بود؛برخلاف مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف كه اگر ظاهر شود،كشته خواهد شد.اگر يكى از پدران مهدى كشته مى‌شد،حكمت و تدبير الهى اقتضا مى‌كرد،ديگرى به جاى او نصب گردد؛ولى اگر مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف كشته شود،مصلحت و تدبير امور انسان‌ها اقتضا نمى‌كرد كه،امام ديگرى به جاى او نصب گردد.

ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است:«صاحب هذا الامر تغيب ولادته عن هذا الخلق لئلا يكون لاحد فى عنقه بيعة إذا خرج و يصلح اللّه عزّ و جلّ أمره فى ليلة»؛ [2]«ولادت صاحب الامر بر اين مردم نهان است تا چون خروج كند،بيعت هيچ‌كس بر گردنش نباشد و خداى تعالى امر وى را در يك شب به سامان رساند».

مخفى بودن ولادت،درباره برخى از بزرگان نقل شده كه مى‌توان از آن جمله به ولادت مخفيانه ابراهيم خليل عليه السّلام از ترس كشته شدن به دست پادشاه زمانش و نيز به ولادت پنهانى موسى بن عمران عليه السّلام از ترس كشته شدن به دست فرعون اشاره كرد.

به همين جهت شيخ طوسى رحمه اللّه،ولادت پنهانى حضرت مهدى عليه السّلام را امرى عادى و معمولى دانسته،مى‌نويسد:«اين نخستين و آخرين حادثه نبوده و در طول تاريخ بشرى،نمونه‌هاى فراوان داشته است». [3]